Verwaarlozing...

31 maart 2011, wat betekend deze datum?
Het einde van de wereld? De instorting van de economie? Bart heeft een baan gevonden bij Singapore Airlines? Frietdag?
Nee geen van allen, het is de datum van mijn laatste blog, mijn oprechte excuus voor het verwaarlozen van mijn vele vele vele trouwe lezers! Maar ik zal het goedmaken met een gezellig verhaal!

Eerst even terugblikken op mijn voorgaande blogs! Ook daar een klein excuus, als nog onervaren blogger was mijn taalgebruik behoorlijk aan de groffe kant tijdens mijn eerste blogsessies. Gelukkig geen klachten over gehad dus waarom een excuus zou u zeggen? Tja dat weet ik ook niet.

Nou, wat heb ik de afgelopen anderhalve (bijna) maand gedaan? Na thuiskomst lag er een leuk bericht op mij te wachten dat ik dinsdag 26 april mocht beginnen met het theoretische gedeelte van mijn MCC cursus. Een week later mocht ik samen mijn MCC buddy Guido Boskaljon onze kunsten laten zien in de Boeing 737-800 simulator!

Toen werd ik voor een ultimatum gesteld door mijn lieftallige moeder:
1) Werken tot je begint aan de de MCC cursus
2) Naar Duitsland en duits leren
Eigenlijk was dit natuurlijk geen ultimatum, de keuze was snel gemaakt het werd Duitsland!

Het mooie was dat ik zaterdag 2 april ook nog een housewarming had in Keulen dus het leek allemaal alsof het geplanned was, aangezien ik 3 april in het Pittoreske Unkel, Duitsland, werd verwacht! Na een heftige maar vooral gezellige avond Keulen werd zondag ochtend de trein richting Unkel gepakt. Hier werd ik opgehaald door de gastheer van het gezin waar ik die weken zou verblijven. Heiko, de gastheer is een goede vriend van de familie dus het was vanaf begin af aan al erg gezellig! Maandag stond er al een spectaculaire trip richting Berlijn geplanned, waar wij werden verwacht bij een vergadering en daarna een kleine trip door Berlijn! Maandag ochtend ging de wekker al om 04:30, het vliegtuig vertrok al om 6:30 dus er moest een klein beetje haast worden gemaakt! Veilig en ongedeerd het vliegtuig ingestapt en op naar Berlijn, na een prettige vlucht geland.

Hier naar de vergadering/bedrijfsbezoek gegaan en op de weg terug richting het vliegveld nog even wat sightseeing gedaan in Berlijn! Bijna te laat voor de vlucht terug naar Bonn maar uiteindelijk toch gehaald!

De rest van de weken veel met Kai, zoon van Heiko, en zijn vrienden omgegaan. Leuke feestjes meegepakt en natuurlijk veel Duits geleerd! Dat was natuurlijk het hoofddoel van deze hele reis, ik heb in deze 3 weken weinig tot eigenlijk geen Nederlands gesproken. De eerste week was behoorlijk zwaar, maar daarna ging het allemaal vanzelf! Nu alleen nog goed leren schrijven en ik kan zo integreren zonder cursus naar Duitsland.

Eenmaal terug gekomen na 3 geweldige weken in Duitsland begon mijn MCC cursus, dit staat voor Multi Crew Cooperation. Hierin leer je samen een vliegtuig veilig van A naar B te brengen! In ons geval was dat een Boeing 737-800! Het ging er echt om de samen werking en dat pakte gelukkig boven verwachting uit.

Na eerst 4 dagen van theorie te hebben gehad, ja zelfs op Koninginnedag zat ik in de schoolbanken. Maar het was het allemaal meer dan waard, erg veel geleerd en super interessant deze 4 dagen van theorie. Aangezien Guido en ik de week daarop gelijk moesten beginnen werden de uren na de theorie opgeslokt door het leren van procedures, checklisten, call-outs enz. Want wij wilden van deze MCC cursus een bijzondere en leerzame ervaring maken!

Maandag 2 mei was het dan zover, eerst MCC simulator sessie! Nadat we werden opgehaald door onze instructeur eerst een pittige maar informatieve briefing. Toen gingen we echt de simulator in en ik mocht beginnen als Pilot Flying en Guido als Pilot Monitoring. Na het hele opstarten, taxien gingen we take-off wat een beleving is dat zeg! Het lijkt allemaal net echt en het gaat zo snel. Het is trouwens ook een stuk anders dan je gewend bent dus het lijkt net alsof je opnieuw moet beginnen met het besturen van een vliegtuig! Na deze sessie een debrieving en natuurlijk het nodige leer en verbeter werk mee voor de volgende sessie! Weer de mock-up in om te oefenen en daarna naar huis om wat te eten te slapen en de volgende dag weer hetzelfde te doen!

Vrijdag 6 mei was het alweer onze laatste sim sessie, dus D-Day, deze dag wilden we het allemaal perfect doen en nergens een steekje laten vallen! Uiteindelijk lukte het allemaal! Natuurlijk maak je kleine fouten maar over het algemeen ging het perfect! Het laatste uurtje in de simulator werd dan ook besteed aan wat leuke dingen! Uiteindelijk geslaagd voor de MCC cursus en natuurlijk het MCC certificaat te pakken!

Nou nu ben ik dus officieel klaar met mijn opleiding, morgen richting school om mijn brevet aan te vragen! Nu eerst een baan zoeken om de periode tussen nu en een baan als piloot te overbruggen! Dus wie heeft nog een leuke baan voor mij? Of zoekt u een piloot dan ben ik beschikbaar! Reageer even en ik stuur mijn CV op!

Ik neem aan dat jullie weer hebben genoten van mijn blog!

Tot binnenkort, Bart

Good old times...

Ladies and Gentlemen,

Deze jongeman is vanaf vorige week donderdag, 24 maart j.l., Multi Engine Instrument Rated, afgekort ME/IR. Wat dit betekend? Dat is dus in een twee motorige kist approaches en op instrumenten mag vliegen! Hiermee is trouwens ook het einde gekomen aan het actual vliegen voor een lange poos! Wat nog te doen voordat ik mijn felbegeerde brevet in handen heb? 20 uur maken voor de MCC in Hoofddorp in een 737-800 simulator.

Na het behalen van mijn ME/IR moest dit gevierd worden met een heerlijk portugees biertje, genaamd super bock. Hierna werd de kartbaan onveilig gemaakt, ook even laten zien dat we niet alleen kunstjes kunnen in de lucht maar ook op de kartbaan. Moet zeggen dat dit aardig goed lukte! Daarna heerlijk gegeten in het leuke restaurantje genaamd el vinho nos, hier hebben ze heerlijke steaks die op een steen mals liggen te worden! Natuurlijk moest ook het uitgaansleven in Evora worden ontdekt, het opmerkelijke is dat het allemaal behoorlijk laat begint, de clubs gaan niet open voor 2/3 uur dus zit iedereen eerst gezellig in barretjes. Na nog wat Nederlandse dansmoves eruit te hebben gegooid op de dansvloer in de Cosa Nostra was het welletjes en werden de bedden opgezocht.

Volgende dag met een behoorlijk zwaar hoofd opgestaan, koffers ingaan pakken en een hotel voor in Lissabon gaan zoeken. Zaterdag ochtend zaten wij gezellig in het busje richting Lissabon om nog wat cultuur te snuiven!

Ik moet zeggen, Lissabon is een behoorlijk vieze stad met veel oude vervallen gebouwen wat erg jammer is! Ook wordt er om de 5 meter drugs aangeboden door gezellig ogend mannetje met versleten kleding en 2 zwarte tanden of een grote man met goude tanden.

Dezelfde avond zijn wij ook het uitgaansleven gaan ontdekken, want dat scheen een hele happening te zijn! Er werd ons verteld om naar de wijk Bairro Alto te gaan om lekker wat te eten en een leuke bar op te zoeken. Na lang zoeken een leuk restaurantje gevonden dat nog niet vol was, dus rond 10 uur aangeschoven en erg goed gegeten. Gezamenlijk besloten we een kroegen toch te doen, het leuke was dat elke bar anders was en overal andere muziek werd gedraaid, van latin, rock tot aan lounge en house! Op een gegeven moment hadden we door dat we in een homo kroeg waren toen 2 vrouwen van een jaar of 40/50 met elkaar begonnen te zoenen wat het startsein gaf aan alle andere aanwezigen dus snel de bar uitgerend haha!

Na wederom een mooie avond te hebben gehad werd het tijd om maar een bus tour door de stad te nemen zodat we het grotere plaatje zagen! Lekker de tourist uithangen zullen we maar zeggen! S'avonds wederom lekker gegeten in de wijk bairro alto waar het op de zondagavond wat minder druk is en ook veel dicht zit!

Maandag stond het vliegtuig op ons te wachten en zijn we richting Nederland vertrokken, dus het buitenlandse avontuur zit er voor een tijdje op. Erg jammer natuurlijk maar het is stiekem ook wel weer fijn om even thuis te zijn. En maakt u zich maar geen zorgen, moeders heeft genoeg te doen voor mij dus ik verveel mij geen moment! De afgelopen 2 dagen hebben heeft de bestrating het moeten voelen en vandaag de heg!

Ik zal jullie op de hoogte houden over de simulator en mijn leven thuis!

Ciao, Bart

The hard life of becoming a Pilot

Lieve allemaal,

Beeld u dit allemaal even in:
Een klein balkon, een lekker stoel, laptop op de schoot, biertje rechts naast mij, pistache nootjes links, uitzicht over de Portugese weilanden, Zonnetje rechts half hoog en lekker warm stralend op mijn gebruinde hoofd! Niet verkeerd toch zou zo ik zeggen?!
Nu gaan er misschien wat alarmbellen rinkelen, bier? zon in Nederland? Nee lieve mensen, deze jongeman zit alweer lekker in het warme Portugal te genieten van het heerlijke weer!

Mijn excuus als ik mensen gekwetst heb maar ik wilde iedereen dit niet onthouden!
Om even mijn progress als upcoming pilot te updaten zal ik beginnen met de terug vlucht.
Nadat wij maandag morgen op het vliegveld waren afgezet begon de ellende, de vlucht had vertraging dus zouden wij onze overstap missen. Gelukkig waren de mensen van United en Continental al goed op elkaar ingewerkt dus duurde het maar een uur voordat men doorhad dat we omgeboekt moesten worden en hoe dat in zijn werk gaat.
De nieuwe vlucht; Phoenix naar Newark (New York), Newark naar Frankfurt, Frankfurt naar Amsterdam. Dus met een kleine omweg alsnog 7 uur later in Amsterdam aangekomen.

Daar sta je dan op het vliegveld op oude vertrouwde bodem in Nederland. Behoorlijk gewoon allemaal. Gelukkig waren daar mijn lieve Moeder, zus en Ton om mij natuurlijk op te vangen.
Hen mocht ik als eerste het heugelijke nieuw vertellen dat mijn vertrek naar Portugal al geplanned stond op 14 maart.
Eigenlijk maar goed ook want, buiten het zien van vrienden en familie om heb ik geen minuut van Nederland gemist. Dat is ook niet helemaal waar want het eten is toch een stuk aangenamer dan in Amerika.

Ik zal u de ellende van Nederland dan ook besparen en gelijk doorgaan naar mijn nieuwe Portugese avontuur want dat is een stuk interessanter. Na een gezellige vlucht op 14 maart kwamen wij aan in het bewolkte Lissabon. Daar werden wij opgewacht door een combinatie van een Marokkaanse drugsdealer en onze grote vriend Pitbull. Hij voegde er zelf een derde dimensie namelijk Michael Schumacher. Na een wildemans rit met snelheden boven de 150 km/h over een weg met een maximum van 80 kwamen wij aan bij ons Oost-Europees uitziende hotel. Binnen ziet het hotel er trouwens top uit en is het echt top ingericht dus de woorden werden snel terug genomen!

Afgelopen maandag werden wij op school verwacht voor briefinsg en dinsdag mochten wij gelijk onze vlieg kunsten vertonen aan de Portugese instructeurs met de enige DA42 op de ramp.
Helaas besloot het toestel er Woensdag en Donderdag mee op te houden. In deze vrije dagen hebben wij het stadje Evora een klein beetje ontdekt en natuurlijk elke avond lekker uiteten in gezellige restaurantjes!
Echter vrijdag mocht ik mijn eerste vlucht maken nadat het vliegtuig weer klaar voor gebruik was. Het begin was natuurlijk even wennen anderhalve maand niet gevlogen! Maar over het algemeen ging het behoorlijk goed.
Het weer dacht er hetzelfde over dus hebben we nu al 3 dagen stralend weer. Temperatuur rond de 30 graden, zwembad, biertje en zon doen het altijd goed!
Eigenlijk stond Lissabon op het programma, maar dat hebben we uitgesteld tot volgend weekend! Dus nu nog maar even genieten van de zon, en dat is goed aan ons te zien.

Morgen mogen wij weer aan de bak en dan 28 maart weer terug in Nederland om het laatste gedeelte van onze opleiding af te ronden de MCC. Hierna gaat het echte werk beginnen dus ik geniet nog even van deze luxe!
Trouwens, geen foto's deze keer want het internet is moeilijk langzaam helaas. Als ik Nederland ben zal ik gelijk een aantal foto's posten!

Adios, Bart

Home sweet home

Lieve familie, vrienden en onbekenden,

Dit wordt mijn laatste blog geschreven in the United States of America.

Gisteren heb ik mijn trainingsprogramma afgemaakt en zijn tickets naar huis geboekt.

Ik mag woensdag om 12:50 het vliegtuig instappen met het illustere due Guido Boskaljon en Sonny de Jong.

Eerst vliegen wij met een boeing 757 richting Chicago O'Hare en dan na 58 minuten overstap tijd zitten wij in een boeing 767 richting schiphol. Donderdag 9.15am zal United 908 landen op Nederlandse bodem.

Als laatste wil ik jullie bedanken voor de vele leuke berichtjes!
Waarschijnlijk ga ik wel door met mijn blog omdat het stiekem toch best leuk is!
En er een nieuw avontuur gaat beginnen in Portugal en natuurlijk de MCC

Ik ga mijn koffers verder inpakken en schoonmaken voor de eind inspectie!

Gr, Bart

24 Days

Lieve Allemaal,

Ik houd mij aan mijn woord en hou jullie op de hoogte over de ontwikkelingen.

Eindelijk, na een lange lijdensweg heeft school het licht gezien, Bart mag beginnen met zijn laatste 8 uur simulator in the United States of America!

Na 24 dagen van het kastje naar de muur te worden gestuurd mag ik eindelijk beginnen, geweldig zou je zeggen. Bij mij heerst meer het gevoel ''goh dat mocht wel eens, ik had drie weken geleden al thuis aan een koud Hollands pilsje kunnen zitten''.

Wat heb ik vanaf mijn laatste blog allemaal gedaan: NIETS.

Want we hebben sinds vorige week de auto kunnen verkopen dus was een shopping mall zelfs te ver weg! Niets doen gaat trouwens goed samen met zwembad hangen en tosti's maken!
Ondertussen mag ik mijzelf commercieel zwembad veteraan noemen, alhoewel de titel gepensioneerd vlieger ook niet misstaat na zo'n lange periode niets doen en aan het lijntje worden gehouden.

Eind volgende week loop ik bibberend over Nederlandse bodem! Deze keer ben ik echt volgende week thuis een geen smoesjes meer!

Berichtje aan moeders; zet de oerhollandse pilsjes maar koud en maak mijn bed maar weer op want uw geliefde zoon kan u volgende week weer in de armen sluiten. Niet te vergeten de frituurpan gaat overuren draaien, naast de heerlijke verse maaltijden die u altijd maakt.

Hier onder nog 2 leuke foto's van het zwembad bij nacht genomen van ons patio, gemaakt met lange sluiter tijd muhaaa.

Nu maar hopen dat ik de status commercieel piloot nog waardig ben in de simulator morgen!

Gr, Bart

Interesting Life

Oi Oi,

Na mijn plagerige bericht zal ik jullie vandaag weer voorzien van een klein, gezellig, knus verhaaltje. Alsmede een paar mooie kiekjes!
Wat te doen met mijn vrije tijd, dag 18 en nog geen minuut een simulator gezien, na wat mailtjes over en weer blijkt dus dat ik flexibiliteit moet tonen en daar is alles mee gezegd.
Ik ga hier ook geen woord meer vuil maken over dit heugelijke feit want het is het allemaal niet waard, alsmede bespaar ik jullie een hoop ellende.

Een voordeel van vrije tijd is, inderdaad; tijd om andere dingen te doen waar je normaal niet mee bezig bent. Aangezien wij hier dag en nacht druk zijn met vliegen kwam dit als geroepen.
Ik heb jullie al verveeld met verhalen over Flagstaff en Monument valley, maar Vegas is nog niet aan de orde gekomen.

Afgelopen weekend zijn Mats en ik richting Vegas vertrokken om daar duizenden zo niet miljoenen euro's te winnen. Hier kom ik later op terug.
Na een lange reise van 5 uur in de auto kwam onze eerste grote stop, de Hooverdam, een groot impressief bouwwerk waar menig lullig architect bewondering zou voor moeten hebben.
Hier een half uur rond gestruind en natuurlijk de Japanner uitgehangen, zoveel mogelijk foto's maken in een zo kort mogelijk tijdsbestek. Na een stuk of 100 foto's was het mooi geweest en werd de auto weer opgezocht om de reis voort te zetten.

Eenmaal aangekomen in Las Vegas een rondje over de strip gereden en daarna ingecheckt in het Hilton hotel. Wij hadden gekozen voor een; suite with an parlor. Dat betekende dus 4 pasjes voor 2 deuren, achter deze deuren bevond zich een klein paradijsje.
kamer 1: king size bed met een lounge, eettafel, bar en 42 inch plasma tv met uitzicht over de strip en niet te vergeten een riante badkamer.
kamer 2: 2 queen size bedden, zithoekje, wederom een 42 inch plasma tv en uitzicht over de strip en een wat kleinere badkamer maar niet onaangenaam.

Na een wat luidkeels mannen gebrul, ooeeehh, chill, vet, check dit en dat, chickies, afterparty enz, zijn wij richting het episch centrum van de strip vertrokken.
Het casino van het MGM opgezocht om daar onze slag te slaan, na 5 minuten stonden we weer buiten met lege zakken. Toen werd een nieuwe tactiek bedacht en ter uitvoering gebracht het is 1 woord en een makkelijke; drinken.
Na een heerlijk etentje met mede studenten van de KLS hebben we Club 54 opgezocht om daar in celeberty style te partyen. Als ik zeg dat we rond 6 de hotel kamer kwamen binnen strompelen heb ik genoeg gezegd denk ik zo.
De volgende dag uitgecheckt het overgebleven geld helaas ook vergokt en toen in de auto om via het Las Vegas sign richting Mesa te cruisen.

Wat doen we de rest van de tijd, ik kan allemaal leuke dingen verzinnen maar eigenlijk is het heel makkelijk: aan het zwembad liggen en bier drinken. En als er geen bier is dan alcoholische versnaperingen.
Nog een ding wat ik vergeet is boodschappen doen in Wallmart, hier ga ik ook geen woorden over vuil maken maar ik verwijs jullie naar de volgende website: http://www.peopleofwalmart.com/
Hier kan met uren rondlopen of op een bankje zitten en genieten.
Ik ga het zwembad weer eens opzoeken!

Groetjes, Bart